İçten Gelen-16

Ben gitmiyorum. Bu benim savaşım değil ve hiç olmadı. Ben yaşayayım diye kaç kişi kendini feda etti bilmiyorum ama, ben gitmiyorum, gitmiyorum… bugün de dediğim gibi, Afrika da su kalmamış bir gölde yuvarlanmaya çalışıp serinlediğini düşünen bir hipopotam gibi hissetmekten sıkıldığım için, ben gitmiyorum ve gitmeyeceğim.

Yorgunluğun vermiş olduğu saçmalamalar dünyansında, aklın bile alamayacağını düşündüğün hayallerin içinden sıyrılmışken gitmek- anlamsız koşuşturma boyutunda çalkalanmaktan başka bir duygu uyandırmayan bu dünyevi bedende- karamsar bir çoçuğun kararsız bir çoçuğa hükmetmek istemesi gibi gün ışığına hükmeden karanlık, ben gitmiyorum… havada kalmış anlamları arıyan bizler, daha çok gökyüzünden inen yağmur tanelerinin çağpışmamasının bir nimet olduğunu anlamayan bizler, kar tanesinin şeklini çizmeye çalışan bizler… ben gitmiyorum.

Hala uzaylı istilasının bir film edasında gerçekleşmesini bekleyen sizlerle aynı havayı teneffüs eden ben gitmek yerine kalmayı seçtim…