...

İnsanın başına gelen şeyleri yazması sivil hayata adapte olduğunun bir göstergesi olsaydı, ben değil sivil hayata dünya üzerinde ki her hangi bir hayata bile adapte olamazdım sanırım...

Kesinlikle olamazdım. Arkadaş, insanın başına ilginç gelebilecek ya da gün içerisinde ilginç bile olmasa da hafif meşrep bir muhabbete dahil olabilecek bir dakikam bile geçmez mi?
Mesela; şöyle parlak çocuklara ders veren bir tip olsam ilginç bir kaç şeyle karşılaşır mıydım?
Ya da bir terapistim olsaydı...

Aslına bakarsak bir terapiste sahip olmak gerektiği fikrini her zaman benimsemişimdir. Bence olmalı derim her kesin derdini-her hangi bir derdi varsa- anlatması gereken birileri. O zaman üstesinden gelemediğimiz sıkıntılarımızın, kesinlikle bir problem olamayacağı gerçeğini...

Yani ben bir terapiste gitsem şuan için ilk sırada isteyeceğim-anlatacağım- halı saha maçında burkmuş olduğum sağ ayak bileğimin aslında tamamen iyileştiği, benim beynimin içinde ki o anlamsız olan hücrelerime, beni transa geçirerek anlatmasından başka hiç birşey olmazdı herhalde...

İkincisi kesinlikle sıradan giden bu çalışma stratejisini alevlendirmek olmasıdır.