Bir dur demek lazım ama neye, ne zaman diyebileceğim konusunda her hangi bir fikrim bile yok...
Hani Arap tayı ya da ne bileyim işte bilinen başka ne var ki? Bir de İngiliz tayı...
İşte ben onlar gibi koşmaya başladığımı düşünüyorum artık, hemde her geçen gün, her geçen saat, dakika....
Evet evet bazı şeylere dur diyebilmek lazım şu hayatta...
Misal, ölme.. Ölmeni istemiyorum...Dur gitme....
Misal, bunu yemek istemiyorum...
Misal, bu filmi izlemek istemiyorum...
......
Zordan, ama söylemesi en kolay şeyden, basite doğru ufak bir sıralamaydı belki de bunlar, ama gerçekten inanın bana ölme demek en kolay istekken, gitmeyelim, yemeyelim demek en zor istek olmuş hayatlarda.
Konu mu saptı ne?
Hadi ama diyorum bazen kendime kalk, yürümeyi öğreneli çok uzun zaman oldu, artık koşmalıyım ve bunu yapabilecek anatomiye bir çok insandan daha fazla sahipsin...
Peki bunun için her zaman yaptığım şeyleri yapmam yeterli mi?
Kendimle biraz fazla mı konuşmaya başladım son zamanlarda ne?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
cem ben. arada sırada karalıyorum sadece.